تجاری سازی چیست؟
در فرهنگ هریتج،تجاری سازی به معنی “به کارگیری روش های کسب وکار به منظور سود ” آمده است.
راهکار ورود به دنیای کسب وکار امروزی فن آوری است وکلید فن آوری،تجاری سازی و ارزش افزوده ناشی از آن است.تجاری سازی،فرآیند تبدیل فن آوری های جدید به محصولات موفق تجاری است و دربرگیرنده آرایه های مختلفی از فرآیندهای مهم فنی،تجاری ومالی است که باعث تبدیل فن آوری جدید به محصولات یا خدمات مفید می شود.این فرآیند شامل فعالیتهایی از قبیل ارزیابی بازار،طراحی محصول،مهندسی تولید،مدیریت حقوق مالکیت معنوی،توسعه راهبرد بازاریابی،افزایش سرمایه و آموزش افراد می شود.به عبارتی تجاری سازی یافته های پژوهشی،حلقه گمشده اتصال فن آوری و بازار است و تمرکز آن بر حلقه های انتهایی زنجیره ارزش است.از آنجا که به بازار رسانیدن یک محصول می تواند تضمین کننده موفقیت و بقای یک سازمان باشد،تجاری سازی دانش فنی به عنوان یک عامل حیاتی مطرح شده است.
تفاوتهای تحقیق با توسعه و نو آوری به اختصار در جدول زیر آمده است.
تحقیق | توسعه و فن آوری |
ایجاد موقعیت سرمایه گذاری در آینده نامعلوم | ایجاد طراحی محصول و نمونه اولیه محصول |
تاکید بر اکتشاف مفاهیم جدی | تاکید بر کارایی مبتنی بر هزینه |
ارزیابی با میزان علم تولید شده | ارزیابی با میزان ثروت تولید شده |
ایجاد دانش | استفاده از دانش |
در سازمانهای تحقیقاتی بدون تجاری سازی یک محصول،تحقیقات معنایی ندارد؛ زیرا بدون دستیابی به مشتریان خاص یک محصول،تولید ویا انجام آزمایش در مورد یک ایده بی فایده است.امروزه اهمیت تحقیقات به خاطر نوآوری و اهمیت نوآوری به دلیل سود اقتصادی آن است.
در دنیای کنونی تحقیقات خصلت فرهنگی به معنای مرسوم کلمه را از دست داده و به عاملی اقتصادی تبدیل گردیده است.اکنون دیگر مراحل گذار از ” علم ناب ” طی شده است و نهادهای علمی- تحقیقاتی باید به طور آشکار در خدمت اقتصاد و تجارت قرار گیرند.دانشگاهها و مراکز تحقیقاتی باید از “هدف بودن ” خارج و به وسیله ای برای توسعه اقتصادی تبدیل گردند.نکته حائز اهمیت آنکه تجاری سازی بخش مهمی از فرآیند نوآوری است و هیچ فن آوری و محصولی بدون آن با موفقیت وارد بازار نمی شود.از سال 1980 تا سال 2001 سهم آمریکااز تجارت جهانی فن آوریهای پیشرفته از 31 درصد به 18 درصد کاهش یافته است.در همین زمان سهم کشورهای چین،کره جنوبی و بقیه کشورهای آسیایی تازه وارد از 7 درصد به 25 درصد افزایش یافته است.کشورهای در حال توسعه آسیایی و کشورهای اتحادیه اروپا در سال 2004 با رشد تولید ناخالص داخلی به ترتیب 7 و 8 درصدی،قوی ترین مناطق جهان از این لحاظ بودند.دلیل رشد کشورهای در حال توسعه،افزایش صادرات مبتنی بر فن آوریهای پیشرفته بود.
پیوستگی چرخه تبدیل ایده به ثروت شامل مراحل مختلفی نظیر کشف قانون بندی های طبیعی،شکل گیری ایده های کاربردی بر مبنای مشاهدات علمی یا نیازهای طبیعی،ارتقای سطح ایده به مرحله فن آوری،توسعه ایده ها و تبدیل آنها به فرآیند یا محصول،تولیدرقابت پذیرو اقتصادی وسرانجام ورود به چرخه مالی و تجاری است.چرخه ای که تمامی مراحل آن با تولید اطلاعات و دانش همراه است و دیگر کمتر کسی در عرصه بین المللی بر شروع و تکمیل چرخه به وسیله یک فرد یا یک بنگاه و یا حتی یک کشور معتقد است.